1. ای شب، نکشد ستاره‌ای ناز ترا
    شبگیر مگر بخواند آواز ترا
    صبحی‌ست دهان‌دریده، پی‌گوش سکوت
    امید، که برملا کند راز ترا
  2. شیون فومنی